Eg bleiv yvirkoyrd og mundi doyð, í fýra dagar vistu mamma og babba ikki, um eg fór at doyggja.
Lærið og trý rivjabein brotnaðu og eg bløddi illa inni í kroppinum. Læknin og tey søgdu, at eg mátti fáa fleiri litrar av blóði ígjøgnum eina slangu.
Eg lá á sjúkrahúsinum í seks vikur, men so slapp eg heim. Nú eri eg púra frísk og í vetur fari eg at ganga til fimleik aftur.
Eg eri virkiliga glað fyri alla hjálpina sum eg fekk frá øllum, eisini frá teimum, sum eg ikki kenni og sum lótu mær blóð.
–Sólbjarta Andreasen