Eg eri fødd við einum breki í nýranum, tí mátti eg leggjast undir skurð í fjør summar.
Undir skurðviðgerðini, sum annars ikki var serliga serligt, fingu læknarnir trupulleikar við bløðingum. Eg mátti leggjast í koma og eina løtu var eg í roynd og veru deyð, meðan læknarnir royndu at steðga bløðingunum.
Skurðviðgerðin eydnaðist og eg kom fyri meg, men tey søgdu, at eg var sera heppin. í dag eri eg djúpt takksom fyri lívið og eyðmjúk fyri teimum, ið góvu mær tað aftur.
–Dagbjørt H. Joensen